Son günlerde Afganistan'da yaşanan gelişmeler, kadınların özgürlük mücadelesinde yeni bir dönüm noktasını işaret ediyor. Taliban yönetimi, kadın yazarların kitaplarını yasaklama kararı alarak, bu alanda yaratılan sesi silmekte kararlı görünüyor. Kadın yazarların eserlerinin yasaklanması, sadece edebi bir kısıtlama değil, aynı zamanda sosyal ve kültürel özgürlüklerin de kısıtlanması anlamına geliyor. Söz konusu yasak, daha önce özgürce ifade edebilen kadın yazarların, kalemlerini nasıl bir tehdit altında hissettiğini ortaya koyuyor. Bu durum, dünya çapında kadınların ve toplumsal cinsiyet eşitliği mücadelesinin ne denli önemli olduğunu gözler önüne seriyor.
Afganistan'da yaşayan Ayşe ve Fatma, genç yaşta edebiyat dünyasına adım atan iki kadın yazar. Kendi yaşam deneyimlerinden yola çıkarak kaleme aldıkları kitapları, toplumda kadınların varlıklarını ve mücadelelerini gözler önüne seriyordu. Ancak Taliban'ın iktidara gelmesi ile birlikte, bu eserlerine yönelik yasaklar artmaya başladı. “Sadece kalemimle değil, kalbimle yazıyorum,” diyen Ayşe, yazılarının toplum açısından önemine dikkat çekiyor. Fatma ise, “Benim kitaplarım, çok sayıda kadının hikayesidir. Onların sesi olmaktan gurur duyuyorum,” diyerek ifade özgürlüğüne vurgu yapıyor. Ancak artık kadınların sesleri kısılmakta ve yazma özgürlükleri tehdit altında.
Taliban'ın yasakladığı kitaplar arasında, kadınların yaşamlarını, hayallerini ve mücadelelerini konu alan romanlar, şiirler ve denemeler yer alıyor. Kadın yazarların eserleri, sadece bireysel bir anlatımın ötesinde, toplumsal bir dayanışmanın ifadesi olarak kabul ediliyordu. Bu eserler, kadınları cesaretlendiren ve onlara umut veren bir araç olarak kullanılıyordu. Ancak şimdi, bu özgün sesler susturulmuş durumda. Taliban yönetimi, bu tür eserlerin toplumda ne denli etkili olabileceğinin farkında ve bu nedenle, kadınların sesini keserek, baskıcı bir atmosfer oluşturmaya çalışıyor.
Yasakların sadece kitaplarla sınırlı kalmaması, kadınların yazma, anlatma ve kendini ifade etme özgürlüğünü tehdit ederken; artan yasakların toplumun her kesimini nasıl etkilediği de merak konusu. Afganistan'daki kadın yazarlar, birer birer yaratıcılıklarından mahrum ediliyor. Bu yasaklar, genç kuşakların yeteneklerini de köreltiyor ve onları yaratıcılıklarından alıkoyuyor. Dünyanın farklı yerlerinden kadın yazarlar ve savunucular, Afgan kadınların karşılaştığı bu zorlukları gündeme getirerek, uluslararası bir destek arayışına giriyorlar.
Afgan kadınları, sadece edebi alanda değil, toplumsal her alanda temsil edilmeleri ve seslerini duyurabilmeleri için uluslararası toplumdan destek bekliyor. Kadın yazarların yasakları, sadece onlara değil, aynı zamanda kültürel birikime ve toplumun yaratıcılığına verilen bir darbe. Kadınların kalemlerinin susturulması, gelecek nesillerin de ruhunu ve hayâl gücünü köreltmektir. Bu nedenle, bu yasaklar karşısında sesini yükseltmek, sadece Afgan kadınlarının değil, tüm dünyanın sorumluluğudur.
Sonuç olarak, Taliban yönetiminin aldığı bu yasak kararları, kadınların sesinin susturulması anlamına gelirken, bu durum kadınların toplum içindeki rollerini de ciddi şekilde etkilemekte. Kadın yazarların eserlerinin yasaklanması, özgürlük mücadelesinde bir kayıp olarak değerlendirilebilir. Bu mücadele, sadece Afganistan ile sınırlı kalmayıp, dünya genelinde kadınların eşitlik, ifade özgürlüğü ve yaratıcı potansiyellerini gerçekleştirmeleri adına sürdürülmeli. Kadınların sesi susturulamaz; edebiyat, bu sesin en güçlü savunucusu olarak kalmaya devam edecektir.
